Nie ma jak w domu

Nie ma to jak w domu (ang. Home Sweet Home) - drugi rozdział gry Mafia II. Akjca tego epizodu rozgrywa się 8 i 9 lutego 1945 .

Akcja[]

Przybycie do Empire Bay

Vito

wraca na miesięczną przepustkę do domu , gdyż został postrzelony przez hitlerowców. Na dworcu odbiera go jego dawny kolega, Joe . Proponuje mu, że zanim wróci do domu, może skoczyć z nim do baru. W drodze do knajpy starzy przyjaciele wspominają swoje czasy, kiedy to ostatnio razem pili, o imprezie u Tony'ego Sachellego i o pogrzebie ojca Vito , tuż przed jego wyjazdem na wojnę. Scaletta denerwuje się trochę, gdy temat schodzi na ojca. Poza tym Joe wypytuje się o przebieg wojny. Vito odpowiada mu, że Mussolini zaczyna już kapitulować i że w jednej z bitew pomógł mu Don Caló . Joe jest pod wrażeniem, gdyż wiele słyszał o bossie sycylijskiej mafii. Poza tym Vito chwali się medalami, jakie otrzymał od generała Pattona.

W barze[]

Vito mówi Joe , że niestety za miesiąc musi wracać z powrotem do wojska. Barbaro twierdzi, że można na to jakoś zaradzić. Po chwili idzie do telefonu i dzwoni do Giuseppe , który był mu winien przysługę. Po powrocie Joe oznajmia Vito, że problem został rozwiązany - stary kasiarz Giuseppe już mu załatwia fałszywe papiery uprawniające do zwolnienia ze służby. Zmieszany Scaletta dziękuje przyjacielowi za pomoc.

Powrót do domu[]

S

Vito&Mama1 — Vito modli się z mamą przed kolacją

łuchając piosenki Let It Snow! Let It Snow! Let It Snow!, Scaletta wraca do domu. Po drodze spotyka paru sąsiadów, rozmawia z kioskarzem i pewną starszą panią, która mówi, że do twarzy mu w mundurze i że jego matka musi pękać z dumy. Pyta się też o Salvatore Montemaggiore, który też wstąpił do wojska. Vito nie miał z nim jednak kontaktu, gdyż Sal został przydzielony do innej jednostki. W osiedlowym barze natomiast młody Scaletta spotyka Lisę, przyjaciółkę Franceski . Vito chce się z nią nawet umówić, ale ta odpowiada, że już od dawna jest zamężna z Tonym i ma dwójkę dzieci. Scaletta jest trochę zdziwiony, nie zdał sobie sprawy z upływu czasu. Po drodze mijał też pana Manarę , sklepikarza, który z powodu wojny musiał zwijać interes.

U mamy[]

Maria Scaletta z Francescą bardzo ucieszyły się z powrotu Vito . Siostra Scaletty przygotowała nawet specjalną kolację - zupę di pollo. Przed zjedzeniem rodzina pomodliła się, a po kolacji zmęczony podróżą żołnierz poszedł spać. Kładąc się do łóżka Vito myśli jednak o usamodzielnieniu się. Rano mama pyta się, na jak długo Vito przyjechał. On odpowiada, że dzięki Joe nie musi wracać. Maria jest trochę zła, że jej syn znów kontaktuje się z Joe. Proponuje mu pracę u pana Pappalardo w dokach, gdzie wcześniej zarabiał na życie ojciec Vito . Młody Scaletta nie jest jednak zachwycony tym pomysłem. Po wyjściu z domu widzi jak jakiś mężczyzna awanturuje się z jego siostrą. Nie myśląc długo interweniuje i spuszcza łomot nachalnemu facetowi. Potem Francesca wyjaśnia, że był to człowiek, który chciał wyegzekwować spłatę długu w wysokości 2000$ zaciągniętego przez zmarłego ojca rodzeństwa. Vito nie wie za bardzo co robić w tej sytuacji, udaje się więc do Joe po poradę.

Wizyta u Joe[]

Vito&Joe4 — Joe opowiada Vito o przestępczym życiu

W drodze do kolegi, Vito pomaga kobiecie z zepsutym samochodem. Gdy Scaletta przychodzi do przyjaciela, drzwi otwiera mu Barbaro w samym podkoszulku i spodenkach. Oprócz tego znajdują się tam też dwie dziewczyny, które potem Joe wyprasza, gdyż musi pogadać z Vito. Potem Scaletta zwierza się Joe, że szuka pracy i nowego lokum. Barbaro chce go poznać z paroma ważnymi ludźmi w jego półświatku. Najpierw idą do Giuseppe , by odebrać fałszywe dokumenty zwalniające z wojska. Vito prosi też Joe, czy to on mógłby prowadzić Culvera Empire w drodze do Giuseppe. Barbaro jest trochę niechętny, ale w końcu się zgadza.

Na mieście[]

Przed wejściem do Giuseppe, Joe sugeruje Vito , że on też mógłby załatwić sobie jakiś samochód. Zauważa Jeffersona z 1942 roku i mówi Vito, że ten mógłby spróbować go ukraść, tylko najpierw musiałby kupić wytrychy. W sklepie Giuseppe Vito odbiera fałszywe papiery, za które płaci Joe, i uczy się otwierać zamki. Na zewnątrz kradnie samochód, jednak zostaje nakryty przez policję, przed którą udaje mu się uciec. Po pościgu konieczna jest jednak wizyta u blacharza. Vito i Joe jadą więc do warsztatu Charliego , gdzie mechanik Tommy naprawia i przemalowuje wóz. Następnie Barbaro proponuje Vito wizytę u Mike'a Bruskiego, złomiarza z Riverside , który zawsze wie jak zarobić niekoniecznie legalne pieniądze.

Walter Coupe dla Mike'a[]

Bombers1 — Bombersi zauważają Vita kradnącego samochód

Na złomowisku Barbaro przedstawia Bruskiemu Scalettę. Mike informuje Vito, że przyjmie każdy samochód, jaki ukradnie, byleby nie sprowadzał na złomowisko policji . Najbardziej interesuje go Walter Coupe , jednak nie może go nigdzie dostać. Prosi więc Vita o sprowadzenie do niego pojazdu. Joe sugeruje Scaletcie, że takowy wóz widział niedawno przy barze The Lone Star w dzielnicy Hunters Point , kontrolowanej przez czarnych. Na wszelki wypadek przyjaciel daje mu pistolet, jakby coś poszło nie tak. Scaletta jedzie więc do Hunters Point. Po drodze Joe ostrzega go o gangu Bombersów zajmującym się handlem narkotykami. Na miejscu Murzyni atakują Scalettę, jednak ten szybko odjeżdża skradzionym walterem. Bomebersi zaczynają więc go gonić, jednak szybko gubią trop. Vito podjeżdża triumfalnie pod szopę Bruskiego. Za wykonane zadanie otrzymuje 400$, z czego sto bierze Joe za pośrednictwo. Następnie przyjaciele wracają do domu .

Ciekawostki[]

To jedyny epizod w całej grze, gdy protagonista jedzie samochodem jako pasażer;
W tym rozdziale zostaje wspomniany rzeczywisty generał amerykańskiej armii George Patton;
W drodze do domu można być świadkiem zabawnej sceny, gdy dwaj koledzy chcą wyciągnąć przyjaciela na piwo, ale jego żona nie chce się na to zgodzić;
Pomoc kobiecie mającej problem z zepsutym samochodem nie jest konieczna do ukończenia epizodu.
Vito zazdrości Joe, że ma on telefon w domu, Barbaro mu odpowiada, że teraz nie da się już prowadzić interesów bez telefonu i chyba by zwariował, jakby dało się nosić taki przy sobie.